[Part II] How a birthday party tells about my Finnish live

Het vervolg van de vorige blog! Mocht je die gemist hebben, je leest hem hier. 

Ik had ontzettend veel chocola gekregen, waar ik verzot op ben. Als ik een middagje of avondje vrij heb, zit ik dan ook regelmatig aan de chocolarepen, -pepernoten (jaja, connecties), -bonbons, -melk, noem maar op. Met een heerlijke kop thee welteverstaan, waarvoor ik een enorm glas bij de kringloop heb weten te bemachtigen. Heerlijk genieten met kaarsjes aan!

Zulke momenten heb je ook wel nodig als je bedenkt dat de winter eraan komt. Sinds begin oktober vriest het elke nacht licht en de meeste bomen hebben hun bladerpracht inmiddels wel verloren. Overdag is het nog wel een paar graden boven nul, maar hopelijk kunnen we over anderhalve maand de zee trotseren op schaatsen!

Noorderlicht heb ik trouwens tot nu toe één keer gezien. Maar toen ik eenmaal op een koude avond gemotiveerd genoeg was om de kou in te gaan en ingepakt een uur buiten te staan, had ik wel gelijk het meest heldere noorderlicht van deze herfst te pakken. Het was prachtig, felgroene kleuren van de ene horizon in drie dansende lijnen naar de andere horizon... Helaas kan het echt na tien seconden weer weg zijn, dus ik heb nog geen foto, maar dat komt hopelijk nog. Ik kan je wel vertellen dat ik alleen maar met open mond op m'n fiets omhoog zat te kijken, het is echt wonderlijk om te zien!

Verder heb ik een Russische fles wodka gekregen, want ja, we zijn afgelopen week in St. Petersburg geweest, waar alles goedkoop is en procentueel de alcohol natuurlijk het meest. Drie dagen citytrip waarbij we Peter and Paul Fortress, Church of the Spilled Blood, Catherine's Palace, Hermitage, Saint Isaac's Cathedral, metrostations en nog veel meer hebben gezien. Zoek maar op op Wikipedia of in mijn fotoalbum, het was in ieder geval erg leuk ;)

Bovendien kreeg ik een bolletje wol in verschillende groentinten. Okee, random, denk je dan. Maar ik heb hier een nieuwe (of oude eigenlijk) hobby opgepakt, breien! En nou niet gelijk zeggen dat het oubollig is, want ik heb al meer dan tien andere meiden van mijn leeftijd ontmoet die dit er ook als hobby op na houden. De mooiste sokken, truien, mutsen en sjaals worden werkelijkheid, en die heb je hier wel nodig! Ik houd me vooralsnog bezig met de iets simpelere projecten, maar heb nog geen bestemming voor de groene bol wol. Wat vinden jullie, muts of sokken?

Omdat er nog drie Nederlanders waren - waarvan er trouwens twee in Enschede studeren, maar ik kende ze hiervoor nog niet - praatten we ook wel eens Nederlands. Af en toe zaten sommige Duitsers dan gefascineerd te luisteren; "I have the feeling that I can understand it, but then I listen closely, and I can't at all!", bijvoorbeeld als ze van "Sinterklaas" "in the class / in de klas" maakten, haha. Uh, nee. Toch hebben we ze al wat van onze gggg-taal bijgebracht, maar veel woorden zijn eigenlijk ook gewoon hetzelfde. Als mensen ons nadoen, wordt het meestal: Gello, gow gare gou? want ja, die g is vrij typisch. 

Op een gegeven moment werd er aangebeld. Ik verwachtte nog twee mensen, maar het bleek de buurman te zijn van een paar deuren verderop. Hij komt uit Ethiopië geloof ik en woont al tien jaar in Finland, heeft een baan en dergelijke. Er zijn hier trouwens veel Afrikanen, niet omdat ze de kou zo fantastisch vinden, maar omdat ze hier gratis kunnen studeren. Hun verhalen over bevroren ledematen in de winter zijn grappig, maar ook beangstigend... Met zelfgebreide kledingstukken en genoeg laagjes moet het vast goed komen. Dat heb ik van een Pools meisje geleerd dat verloofd is met een Finse jongen; eerst een wollen laag, dat houdt je lichaamswarmte vast en neemt zweet op. Dan je normale kleren en daar overheen een warme, wind- en waterdichte laag. Heeft er iemand wollen ondergoed te leen?

Maar goed, die buurman heeft dus een baan waarbij hij vrij veel eten mee naar huis krijgt, dus hij is altijd heel gul en ik krijg regelmatig een bevroren pakketje zalm of ander vlees mee, ideaal. Soms vraagt hij me of ik zin heb om een keer 's avonds met hem ergens naartoe te rijden in zijn auto, om wat van de omgeving te zien ofzo... Je begrijpt wel, ik heb het altijd te druk natuurlijk. Deze keer zei hij dat hij me eten wilde geven, dus ik liep even mee. Kreeg al een ongemakkelijke felicitatieknuffel, maar okee. Hij bleek kip voor ons gebakken te hebben, Finse specialiteit: krokant laagje, kip en soort kruiden/knoflookboter binnenin, erg lekker! Dus hoppa, ik kreeg een ovenschaal mee met 12 van die stuks, of ik nog meer nodig had. Oh wauw, nee, ik had zelf ook al hapjes gemaakt. Goed, dat kwam dus allemaal lang niet op. 

In uitgaan hadden veel ook geen zin meer, ook omdat dat nog wel een paar kilometer was fietsen en sommigen hier 7 km vandaan aan de andere kant van de stad wonen... Helaas, andere keer beter. Voor middernacht zouden we er sowieso al niet meer zijn, dus dat werd nog duur ook ;)

Toen de laatsten rond tweeën hadden meegeholpen met opruimen en het aanrecht vol stond met lege blikjes en flessen, want je krijgt hier werkelijk overal statiegeld voor, was het tijd om naar bed te gaan. Vanaf deze week tot begin december heb ik elke maandag en dinsdag om 8 uur college, dat gaat nog lastig worden als het steeds donkerder wordt... Momenteel is zonsopkomst om kwart voor 9 ’s ochtends en zonsondergang kwart voor 6 ‘s avonds. De kortste dag ga ik hier ook meemaken, dan is zonsopkomst om 10:12 uur en zonsondergang om 14:52 uur... Bizar! We zitten hier zo'n 500 km van de Arctic Circle, waar je op de kortste dag geen zon hebt. Bijzondere ervaring zal het zeker worden!

Zo heb ik voorlopig wel genoeg verteld. Mocht je nog meer willen weten over m’n studie, tripjes (dag Tampere, weekend Umeå in Zweden, middag Kvarken World Heritage, dag Hämeenlinna, weekend Lapland in herfst, midweek St. Petersburg en aankomende uitstapjes: weekend Stockholm, weekend Kopenhagen, midweek Lapland in winter, weekend Helsinki en Tallinn), bezoekers (Marjon en Gina in Vaasa, kring in Stockholm, Jan in Kopenhagen en later Finland) of het leven en de cultuur hier, vraag gerust!