Lapland is awesome!

Van 22 tot 25 november gingen we met 130 internationale studenten naar Lapland. Wat een feest en wat een avonturen hebben we beleefd! Eigenlijk alle dingen die je in Finland gedaan moet hebben passeerden de revue.

Op dinsdagochtend vroeg weg. Ik herkende de buschauffeur gelijk, hij was ook buschauffeur bij onze trip naar Lapland met de kerk in september! Toen heb ik zelfs een stukje bus mogen rijden, zo gaaf! Dat had ik echt gemist, goeie kerel. Onderweg bij de universiteit in Oulu geluncht en geconstateerd dat die in Vaasa toch echt wel mooier is. Langs Santa Claus village gereden, waar we vrijdag een stop zouden maken. Om 3 uur werd het donker, ongelooflijk... Ten noorden van de Arctic Circle, die door Santa Claus village loopt, is er minstens één dag per jaar geen zon en minstens één dag per jaar 24 uur zon. Langzamerhand begonnen we wel bang te worden, want zoveel sneeuw lag er helemaal niet... Gelukkig in Luosto, waar ons hotel was, wel iets meer. Toen we daar eind van de middag aankwamen, voelde het als laat op de avond. Het hotel bleek erg luxe, dus de rest van de avond genoten van een viergangenbuffet, zwembad, bubbelbad, sauna en erg comfortabele kamer. Naar buiten voor een wandeling in de vallende sneeuw, tussen alle mensen die eruit zagen alsof ze nog nooit sneeuw hadden gezien en enthousiast met sneeuwballen gooiden en sneeuwpoppen rolden. Daarna was het tijd voor een lekker kopje glühwein. Het sneeuwde hard en de volgende ochtend lag er een mooi dik pak.

Woensdag was de grote dag. Vandaag stonden alle leuke dingen op het programma. Bij het saunacomplex aangekomen bleek dat nog niet gereed te zijn, dus even in een kerkje gekeken. Toen we eindelijk richting de sauna mochten, keken we onze ogen uit. Het lag prachtig aan een meertje, met een lange steiger verlicht met lantaarntjes. De sauna zelf was erg groot en modern, helaas voor vijfentwintig vrouwen alsnog te klein, maar al snel gingen de eersten naar buiten. Van tevoren had ik verwacht dat maar een paar mensen het ijskoude water in zouden durven en ik wilde graag proberen, hoopte dat ik het zou overleven. Na lang genoeg in de sauna te zitten om een eitje op m’n buik te kunnen bakken, voelde ik me zeker genoeg om de vrieskou in te stappen. Ah, lekker! Op slippers de gladde trap af naar de steiger, anders bevroren je voeten wel echt. Ik had het nog steeds erg warm en stapte het trapje af het water in. De traptreden bleken ijsblokken te zijn geworden, dus dat werd meer half onderuit het water in dan charmante stapjes zetten. Even tot aan m’n schouders en er snel weer uit. Yeah, I did it! De buitenlucht voelde allesbehalve koud nu ik water van nul graden had aangekund, dus ik besloot m’n camera erbij te pakken en even wat foto’s te maken. Na tien minuten in bikini en een handdoekje buiten rond te hebben gelopen, vond ik wel weer welletjes. Hup, sauna weer in en water nog een keer in. Wat is dit gaaf!

Daarna was het tijd voor de husky- en rendeerfarm. Onderweg nog een prachtig uitzicht op het besneeuwde berglandschap met de zon erboven... We kregen eerst een uitleg over hoe je de huskyslee moest besturen. Fred wilde graag sturen, echt een jongensdroom. Mij maakte het niet zoveel uit, dus ik werd gedegradeerd tot passagier. De husky’s konden maar moeilijk in bedwang worden gehouden en toen ze eenmaal van start mochten, gingen ze er als een bezetene vandoor. Een video hiervan kun je vinden onder het kopje Video’s bovenaan. Het was een erg kort rondje, binnen twee minuten waren we weer terug. Maar wat ging het hard en wat was het leuk! Van sommige koppels was de bestuurder de slee onderweg verloren, of misschien beter andersom, maar de husky’s renden natuurlijk gewoon door... Gelukkig kenden ze de weg en stond er een begeleider klaar om zich op de slee te werpen en al hangend in de sneeuw de rem in te trappen, mooi gezicht. We kregen nog even een rondleiding, mochten enthousiaste puppy’s vasthouden en bij vertrek begonnen ze allemaal spontaan te huilen. Ook hiervan heb ik een video, schrik niet van het geluid ;)

Rendieren zijn veel rustigere en meer mensenschuwe dieren. Je mocht niet rennen, schreeuwen of ze zomaar aaien. We namen plaats in een sleetje onder een dekentje, lekker knus! Even later konden we van start, de bellen op sommige rendieren rinkelden al. We hebben heerlijk twintig minuten lang genoten van het uitzicht op het sneeuwlandschap en alle rendieren met slee. Prachtig ritje. Video staat onder het kopje Video’s bovenaan. We keken nog even bij een groot rendierverblijf waar ze niet zo schuw leken en gingen gauw wat warms drinken, want het begon wel koud te worden. Bij het hotel aangekomen was het alweer vrijwel donker, even na drieën. Het diner was vroeg vandaag, natuurlijk weer bomvol gegeten van al dat lekkers. Ik denk dat ik wel drie chocoladecakejes heb gehad. Daarna genoten van zwembad en sauna en ’s avonds nog naar buiten voor een avondwandeling. Het noorderlicht gespot! Het was niet heel groot en helder, maar wel goed te zien. Finser kan deze dag bijna niet! ’s Avonds de hotelclub in geweest, lekker gekletst. Omdat er zoveel Duitsers zijn en ze steeds meer doorkrijgen dat ik het goed versta, praten ze regelmatig Duits, dus dat oefen ik ook nog even tussendoor, haha. Verder nog proberen te dansen, maar van zo’n dag ben je aardig moe en de karaoke was gewoon te slecht...

Donderdagochtend bleek ik m’n sjaal de vorige avond in de club te hebben laten liggen, maar bij de receptie hadden ze geen idee, hij was in ieder geval niet bij de garderobe. Naast dat ik nu vandaag geen sjaal had, kon ik Jan over een paar weken m’n zelfgemaakte cadeautje niet geven... Hij moest wel ergens zijn. Vandaag stond er niks op het programma, dus lekker veel gewandeld. Geprobeerd de berg op te komen, maar toen de sneeuw een halve meter dik was, hebben we het maar opgegeven. Dit was wel erg zwaar. Later hebben anderen ons geploegd pad gevolgd en bleek er twintig meter verderop een goed pad te lopen... Tsja, je kunt niet alles hebben! Daarna langs een meertje vlakbij over een houten pad (soort steiger rond het meer) met ook een dikke laag sneeuw gelopen, waardoor je af en toe wel eens misstapte... Prachtig uitzicht met alle besneeuwde bomen overal. Er was ook een open hutje met barbecuevoorzieningen, dus wafels en worstjes gehaald en boven een vuurtje opgewarmd. Met bevroren voeten gauw teruggelopen naar het hotel en de sauna ingedoken. Het was lekker druk en er bleken nog steeds mensen te zijn die erachter kwamen dat in de Finse sauna’s zwemkleding verboden is, behalve als het gemixt is. Ze voelden zich vrij ongemakkelijk tussen al die blote mensen of stonden zelfs voor de glazen deur met open mond naar binnen te wijzen en besloten dan toch maar niet te gaan. Na het eten met bomvolle (inmiddels noemden we onszelf maar zwanger na elk ontbijt of avondeten) buik naar buiten gegaan, noorderlicht zou weer te zien moeten zijn, maar het was wel bewolkt. Vooral het ijs op de wegen was leuk, dus we hebben heel wat afgegleden, zie de video. Het schaatsen miste ik des te meer. Noorderlicht niet meer gezien, anderen nog wel even geloof ik, maar was vandaag ook niet heel helder. ’s Avonds Glögi (Finse glühwein met amandel en rozijnen) in de bar gedronken en nog even in de club geweest om m’n sjaal te zoeken. Jaaaa gevonden gelukkig! Om twaalf uur was Maureen jarig en we hadden als verrassing een fruitcake, dus lekker gesmuld en geproost. Helaas was Jasmin ziek geworden, iets verkeerds gegeten bij de lunch...

Op vrijdag stond weer een lange busrit voor de boeg, maar niet zonder te hebben gestopt in Santa Claus village! Op weg erheen kwam de zon op (ja, het was na tienen...), wat een prachtig uitzicht gaf met een gekleurde lucht en sneeuwlandschap. Finland bestaat voor zeventig procent uit bos en daardoor heb je onderweg bijna nooit een ver uitzicht. Toen we ineens langs een weiland reden, zagen we pas de bijzondere lucht en zuchtte de hele bus: Waaaaaaaauw...

Bij onze Laplandtrip in september waren we ook al in Santa Claus village geweest, maar met de kerstmuziek buiten en zonder sneeuw en mensen leek het vooral heel griezelig. Nu was het met kerstverlichting een stuk gezelliger! De drukte viel nog wel mee. De kerstman zelf had helaas wel minder tijd voor een leuk praatje dan toen, maar zijn kennis van talen was nog steeds indrukwekkend. “Where are you from? Ah, goedemorgen!” Nog even in het postkantoor, de souvenirshops en bij de rendieren gekeken. Het hele dorp is een en al toerisme, maar wel erg leuk om te zien, vooral voor kinderen moet het fantastisch zijn. Je kunt trouwens voor iets van acht euro een brief door de kerstman aan je kinderen of neefjes en nichtjes laten schrijven, dan krijg je ze helemaal nooit meer van hun geloof af... ’s Avonds om tien uur waren we pas weer in Vaasa, onderweg op een parkeerplaats nog een vrachtwagen uit Enschede gezien, grappig. Vraag me af wat die in Noord-Finland moet, of all places... Ik moest nog vijf kilometer naar huis fietsen en helaas sneeuwde en waaide het hard. Het voelde als ijs in mijn gezicht, maar gelukkig heb ik een warme jas, muts en wanten. De rest van het weekend bleef de zware sneeuwstorm hangen, dus nu ligt er bijna een halve meter sneeuw. De komende dagen dooit het weer, dus echt winter is het hier nog niet. In januari en februari gaat het pas echt koud worden, dan blijft de zee bevroren tot april. Ik geloof dat ik in het voorjaar maar terugkom, mét schaatsen! (grapje Jan xx)

Voor alle foto’s, zie de map ‘Lapland in winter’ onder Foto’s bovenaan de pagina!